de beleving van schoonheid
Schoonheid en architectuur hebben een nogal problematische relatie. In architectuuronderzoek wordt schoonheid vaak genegeerd door zijn vooronderstelde subjectieve karakter. Architecten zijn bang voor uitspraken als: ‘Beauty is in the eye of the beholder’. Tegelijkertijd richt architectuurtheorie die zich wel bezighoudt met schoonheid zich juist op de formele objectieve karakteristieke van gebouwen. Terwijl we weten dat de uitspraak ‘De gulden snede is schoonheid’ gewoonweg niet altijd waar is. Dit onderzoek verbindt deze twee tegenstrijdigheden, het subjectieve en het objectieve, door ze te combineren in een ervaring gerichte theorie.
Het onderzoeksproject ‘Beauty as Experience’ is een theoretische en filosofische uiteenzetting van de ‘ervaring van schoonheid’ in architectuur en stedenbouw. Deze ervaring is ontleed om hierin terugkerende elementen te vinden die waardevol zijn voor het architectonische ontwerpproces en tegelijkertijd waarde hebben in het gebouwde ding. We vonden onder andere de volgende elementen: Atmosfeer, Het Kader, Het Grensgevoel en De Belofte naar Meer.
Deze vier elementen refereren naar inter-subjectieve kwaliteiten van dingen die we waarnemen. Door ze te begrijpen kunnen we ze leren herkennen om ze uiteindelijk toe te kunnen passen in onze ontwerpprocessen.
Dit onderzoek is gebaseerd op de geschriften van Immanuel Kant, John Dewey, Gottfried Böhme, Iain McGilchrist and Alexander Nehamas. En haalt inspiratie uit het werk van Kevin Lynch, Gordon Cullen en Camillo Sitte.
